امام حسين ( ع ) اين آيه را تلاوت فرمود « هرگز چيزى جز آنچه خداوند براى ما نوشته است بر ما نخواهد رسيد » [ 311 ] و سپس از او توديع و حركت فرمود .
و چون به منطقه زرود [ 312 ] رسيدند خيمه برافراشته اى ديدند ، امام حسين ( ع ) پرسيد خيمه از كيست ؟ گفتند از زهير بن قين است ، زهير براى حج به مكه رفته بود و در آن هنگام از مكه به كوفه برمىگشت ، امام حسين ( ع ) باو پيام داد پيش من بيا تا با تو گفتگو كنم ، زهير نپذيرفت و از ملاقات خوددارى كرد ، همسر زهير كه همراهش بود گفت سبحان الله پسر پيامبر خدا كسى پيش تو مىفرستد و تو نمىپذيرى ، زهير برخاست و به حضور امام رفت و چيزى نگذشت كه برگشت و چهره اش مىدرخشيد و دستور داد خيمه اش را كندند و كنار خيمه امام نصب كردند و به همسر خود گفت تو مطلقه اى همراه برادرت به خانه خود برگرد كه من تصميم گرفته‌ام همراه حسين ( ع ) كشته شوم ، آنگاه به همراهان خود گفت هر كس از شما شهادت را دوست مىدارد همراه من باشد و هر كس خوش ندارد برود هيچيك از ايشان با او نماند و همگان همراه همسر زهير و برادرش به كوفه رفتند .
گويند ، چون حسين ( ع ) از زرود حركت فرمود مردى از بنى اسد را ديد و از او درباره اخبار كوفه پرسيد ، گفت هنوز از كوفه بيرون نيامده بودم كه مسلم بن عقيل و هانى بن عروة كشته شدند و خود ديدم كودكان پاهاى آن دو را گرفته و بر زمين مىكشيدند ، امام حسين ( ع ) انا لله فرمود و گفت جانهاى خود را در پيشگاه الهى حساب مىكنيم .
آن مرد به امام حسين گفت اى پسر رسول خدا ترا به خدا سوگند مىدهم كه جان خود را حفظ كنى و جانهاى افراد خاندانت را كه همراه تو مىبينم ، به جاى خود برگرد و رفتن به كوفه را رها كن كه به خدا سوگند در آن شهر براى تو ياورى نيست .
فرزندان عقيل كه همراه آن حضرت بودند گفتند ما را پس از مرگ

311 - بخشى از آيه 51 سوره نهم ( توبه ) . ( م ) 312 - زرود : نام منطقه اى ريگزار ميان كوفه و مكه و در راه حاجيان و براى اطلاع بيشتر ، ر . ك ، ياقوت حموى ، معجم البلدان ص 387 ج 4 چاپ 1906 مصر . ( م )

294