نامه اى نوشتند و آنرا همراه عبيد الله بن سبيع همدانى و عبد الله بن وداك سلمى فرستادند و آنان در دهم رمضان در مكه به حضور امام ( ع ) رسيدند و نامه را بايشان دادند .
آن روز شب نشده بود كه بشر بن مسهر صيداوى و عبد الرحمن بن عبيد ارحبى همراه پنجاه نامه ديگر از بزرگان و سران كوفه رسيدند و هر نامه را دو يا سه يا چهار مرد نوشته بودند .
فرداى آن روز هانى بن هانى سبيعى [ 294 ] و سعيد بن عبد الله خثعمى هم رسيدند و همراه آن دو نيز حدود پنجاه نامه بود ، و چون آن روز شب شد سعيد بن عبد الله ثقفى رسيد كه نامه اى بامضاى شبث بن ربعى و حجار بن ابجر و يزيد بن حارث و عروة بن قيس و عمرو بن حجاج و محمد بن عسير بن عطارد كه همگان سران مردم كوفه بودند آورد و تا چند روز پياپى فرستادگان مردم كوفه با نامه هاى ايشان مىرسيدند آنچنان كه دو جوال بزرگ از نامه هاى ايشان آكنده شد . امام حسين ( ع ) براى همگان يك پاسخ مرقوم داشت و آنرا به هانى بن هانى و سعيد بن عبد الله داد و مضمون آن نامه چنين بود .
« بسم الله الرحمن الرحيم ، از حسين بن على به هر كس از دوستان و شيعيان او كه در كوفه‌اند و اين نامه باو برسد ، سلام بر شما باد ، و بعد نامه هاى شما به من رسيد و دانستم كه دوست داريد پيش شما بيايم ، اكنون برادر و پسر عمويم و شخص مورد اعتماد خود از خاندانم مسلم بن عقيل را سوى شما فرستادم تا حقيقت كار شما را بداند و آنچه را از اجتماع شما بر او روشن مىشود براى من بنويسد ، اگر همانگونه باشد كه نامه هاى شما و گفتار فرستادگان شما حاكى از آن است به خواست خداوند متعال زود پيش شما خواهم آمد ، و السلام » .
مسلم بن عقيل همراه امام حسين از مدينه به مكه آمده بود ، امام باو فرمود ، اى پسر عمو چنين به صلاح دانستم كه به كوفه روى و بنگرى راى مردم آن بر چه قرار گرفته است ، اگر همانگونه بودند كه نامه هايشان حاكى از آن است با شتاب

294 - سبيع : از شاخه هاى قبيله بزرگ خزاعه است ، ر . ك ، ابن حزم ، جمهرة انساب العرب ص 455 چاپ عبد السلام محمد هارون ، مصر 1971 . ( م )

278