اگر يكى از دو داور پيش از صدور حكم بميرد بر ياران و پيروان اوست كه يكى ديگر از مردم عادل و مصلح را با همان شرايط و عهد و پيمان برگزينند ، و اگر يكى از دو امير پيش از صدور حكم درگذشت پيروان او حق دارند و مىتوانند شخصى را بجاى او برگزينند ، در اين باره ميان دو طرف گفتگو و رضايت صورت گرفت ، و بكار بردن سلاح ممنوع شد و آنچه در اين عهدنامه نوشته شد بر هر دو امير و هر دو داور و هر دو گروه واجب شد و خداوند نزديكتر گواه است و او بسنده است براى گواهى ، و اگر مخالفت و سركشى كنند امت از حكم و عهد و پيمان ايشان بيزار خواهد بود ، و مردم نسبت به جان و مال و كسان و فرزندان خود تا پايان مدت در امان خواهند بود و بايد اسلحه را بر زمين بگذارند و راهها ايمن باشد و كسانى از دو گروه كه اكنون غائبند در حكم حاضر محسوب مىشوند .
دو داور بايد جايى كه فاصله آن با مردم عراق و شام يكسان باشد منزل كنند و كسى حق حضور ندارد مگر كسانى كه هر دو داور به حضور آنان رضايت دهند و مدت داورى تا آخر ماه رمضان است و اگر داوران مصلحت ديدند كه در صدور حكم شتاب كنند حق خواهند داشت و اگر بخواهند مىتوانند صدور حكم را تا آخر مدت به تاخير اندازند و اگر تا پايان مدت بانچه در كتاب خدا و سنت پيامبر است حكم نكردند هر دو گروه مىتوانند به حال نخستين و جنگ برگردند و عهد و پيمان خداوند در اين امر بر عهده امت است و آنان همگان بر ضد كسى خواهند بود كه در اين كار مخالفت و ستم كند و انكار ورزد .
از سوى مردم عراق حسن و حسين ( ع ) دو پسر على ( ع ) و عبد الله بن عباس و عبد الله بن جعفر بن ابى طالب ، و اشعث بن قيس ، و اشتر بن حارث ( مالك اشتر ) و سعيد بن قيس و حصين و طفيل پسران حارث پسر عبد المطلب ، و ابو سعيد بن ربيعه انصارى و عبد الله بن خباب بن ارت و سهل بن حنيف و ابو بشر بن عمر انصارى و عوف بن حارث بن عبد المطلب و يزيد بن عبد الله اسلمى و عقبة بن عامر جهنى و رافع بن خديج انصارى و عمرو بن حمق خزاعى و نعمان بن عجلان انصارى و حجر بن عدى كندى و يزيد بن حجية نكرى و مالك بن كعب همدانى و ربيعة بن شرحبيل و حارث بن مالك و حجر بن يزيد و علبة بن

239