اردوگاههاى يك ديگر مىرفتند و كشتگان خود را بيرون مىآوردند . و دفن مىكردند .
معاويه براى على ( ع ) چنين نوشت « اما بعد ، من با تو درباره خون عثمان جنگ مىكنم و درباره كار او و صرف نظر كردن از حق او سستى نمىكنم اگر خونخواهى كردم كه به مقصود رسيده‌ام و گر نه مردن در راه حق نيكوتر از زندگى با ننگ است همانا مثل من و عثمان چنان است كه مخارق [ 242 ] گفته است .
« هر گاه در مورد يارى دادن من از سرورم بپرسى به هنگام جنگ خانه سرورم را نزد من نكوهيده نخواهى يافت » .
على ( ع ) در پاسخ او نوشت .
اما بعد من همان چيزى را به تو مىگويم كه مخارق به بنى فالج گفته است . « اى سوار اگر به محل استقرار بنى فالج گذر كردى بانان بگو ، بسوى ما بشتابيد و بياييد و چنان نباشيد كه چون صحراهاى خشكى باشيد كه گرد و خاك آنهم از ميان رفته است ، قبيله سليم بن منصور مردمى عزيز و گرامى هستند و سرزمين ايشان پردرخت است » .
معاويه نوشت ما همواره فرماندهان جنگ بوده‌ايم و مثل من و تو چنان است كه اوس بن حجر [ 243 ] گفته است .
« چون جنگ پيرامون قبيله را فراگيرد عيبهاى مردمى كه در حال آرامش ترا شيفته كرده بودند آشكار مىشود ، جنگ را مردمى شايسته آن لازم است كه از آن حمايت كنند و چه بسا اشخاص ظاهرا آراسته را مىبينى كه فايده و سودى ندارند » .
فرداى آن روز صبح زود به جنگ پرداختند ، پرچم بزرگ شامىها بدست عبد الرحمن بن خالد بن وليد بود ، عبد الرحمن از شجاعان عرب بود و پرچم را پيش

242 - منظور مخارق يشكرى است و براى اطلاع بيشتر درباره او ، ر . ك ، امالى قالى ص 50 ج 3 . ( م ) 243 - اوس بن حجر : از شاعران بزرگ دوره جاهلى متولد 530 ميلادى و درگذشته 620 ميلادى از مسيحيان و مقيم درگاه پادشاه حيره بوده است ، ر . ك ، مقاله هافنز ، دائرة المعارف الاسلاميه ص 152 ج 3 . ( م )

227