پيام ميان پدر و پسر :
شيرويه به يزدان گشنس كه صاحب ديوان رسالت بود و مهتر دبيران گفت هم اكنون اين پيام را از سوى ما براى پدرمان ببر و باو بگو عقوبتى كه هم اكنون از جانب خداوند به تو رسيده است به سبب گناهانى است كه در گذشته انجام داده اى ، نخست رفتارت نسبت به پدرت هرمزد است و ديگر رفتار تو نسبت به ما گروه فرزندانت بود كه به ما بدبين بودى و ما را از معاشرت و حركت منع كردى و در خانه يى كه چون زندان بود بازداشتى و هيچ مهر و رحمتى نسبت به ما مبذول نداشتى ، ديگر آنكه حق نعمت و خوبىهاى قيصر را سپاس نداشتى و حق او را در مورد پسرش و نزديكانش رعايت نكردى كه پيش تو آمدند و تقاضا كردند كه صليب چوبى را كه شاهين براى تو از اسكندريه فرستاده بود برگردانى و آنرا نپذيرفتى بدون اينكه بان صليب نيازى داشته باشى و يا نگهدارى آن براى تو سودى داشته باشد ، ديگر آنكه فرمان به كشتن سى هزار تن از مرزبانان و بزرگان سپاه خود دادى به تصور آنكه ايشان نخستين كسان بودند كه از روميان گريختند .
ديگر آنكه با زور و شدت از راه خراج و ماليات مال فراوان اندوختى و در خزانه اندوختى و حال آنكه براى پادشاهان شايسته است كه خزانه را از غنيمتهايى كه با سواران و نيزه ها از سرزمين دشمنان بدست مىآيد انباشته سازند نه با آنچه از مردم خود بزور بخواهند .
ديگر آنكه نعمان بن منذر را كشتى و پادشاهى سرزمين او را از پسران و خاندان او گرفتى و به ديگران يعنى اياس بن قبيصه طايى واگذاشتى .
و حقوق ايشان را كه پدران تو رعايت مىكردند رعايت نكردى و حال آنكه او بهرام گور نياى ترا پرورش داده و پس از اينكه پادشاهى از دست او بيرون شده بود او را يارى كرد و پادشاهى را باو برگرداند ، اينها گناهان و خطاهايى است كه مرتكب شده اى و خداوند از تو خشنود نبود و ترا باين گناهان گرفت .
يزدان گشنس نزد خسرو پرويز رفت و پيام شيرويه را باو گفت و هيچ حرفى از آن فروگذار نكرد ، خسرو گفت پيام را رساندى و اينك پاسخ آنرا بشنو و باو برسان .

138