اباطيل و اساطير و مطالب غير واقعى است.

تلاوتى است توأم با حق، و عين واقعيت. و در سوره‌{{صورتی: «روم»}} ممكن است دو معنا داشته باشد: يكى توأم بودن آفرينش با حق و قانون و نظم؛ و ديگر اين كه: هدف آفرينش هدف حقى بوده است و البته اين دو تفسير با هم منافات ندارند. در صورت اول‌{{صورتی: «باء»}} در{{صورتی: «بِالْحَقِّ»}} براى مصاحبت است، و در صورت دوم به معناى‌{{صورتی: «لام».}} [1]

'''بالِغة:'''

{{(آیه):فَلِلَّهِ الْحُجَّةُ الْبالِغَةُ}}

از اين كه‌{{صورتی: «بالِغة»}} به معناى‌{{صورتی: «رسا»}} است روشن مى‌شود كه دلائل خداوند براى بشر از طريق عقل و نقل و به وسيله دانش و خرد، و همچنين فرستادن پيامبران، از هر نظر، روشن و رساست؛ به طورى كه جاى هيچ‌گونه ترديد براى افراد باقى نماند. به همين دليل، خدا پيامبران را از هر گونه خطا و اشتباه معصوم قرار داده تا هر گونه ترديد و دودلى را از دعوت آنان دور سازد. [2]

'''بْاءَ:'''

{{(آیه):بآؤُ بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ}}

{{صورتی:«بْاءَ»}} از مادّه‌{{صورتی: «بَواء»}} به معناى مراجعت و منزل گرفتن آمده است، ولى ريشه آن به معناى صاف و مسطح كردن يك محل و مكان است؛ و از آنجا كه انسان به هنگام منزل گرفتن محل خود را صاف و مسطح مى‌كند اين كلمه به اين معنا آمده است، همچنين چون انسان به منزلگاه خويش مراجعت مى‌كند به معناى بازگشت نيز آمده است و در آيه اشاره به اين است كه آنها مشمول غضب مستمر و مداوم پروردگار مى‌شوند؛ گويى در خشم و غضب پروردگار منزل گرفته‌اند. در سوره‌{{صورتی: «آل عمران»}} كنايه از استحقاق پيدا كردن است، يعنى قوم يهود بر اثر خلافكارى خود، مستحق مجازات الهى شدند و خشم پروردگار را همچون منزل و مكانى براى خود انتخاب كردند. [3]

'''بأس:'''

{{(آیه):فيهِ بَأْسٌ شَديدٌ}}

{{صورتی:«بأس»}} در لغت به معناى «شدت و قوت و قدرت» است و به مبارزه و جنگ نيز بأس گفته مى‌شود؛ و لذا بعضى از مفسران آن را به معناى وسائل جنگى اعم از دفاعى و تهاجمى تفسير كرده‌اند. در روايتى از اميرمؤمنان على عليه السلام نقل شده كه در تفسير اين آيه فرمود:{{صورتی: يَعنِى السِّلاحَ وَ غَيْرَ ذلِكَ‌}} «منظور اسلحه و غير آن است». روشن است اين، از قبيل بيان مصداق است. [4]

[1]سوره قصص: 3؛[https://lib.eshia.ir/27575/16/22/%%% مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج16، ص22.]؛سوره روم: 8؛[https://lib.eshia.ir/27575/16/393/%%% مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج16، ص393.]

[2]سوره انعام: 149؛[https://lib.eshia.ir/27575/6/38/بالِغة مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج6، ص38.]

[3]سوره آل عمران: 112؛[https://lib.eshia.ir/27575/3/77/بْاءَ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج3، ص77.]؛سوره انفال: 16؛[https://lib.eshia.ir/27575/7/145/بْاءَ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج7، ص145.]

[4]سوره حديد: 25؛[https://lib.eshia.ir/27575/23/386/بأس مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج23، ص386.]