'''نَاس:'''

{{(آیه):إِقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسابُهُمْ}}

تعبير به‌{{صورتی: «نَاس»}} گر چه ظاهراً عموم مردم را شامل مى‌شود و دليل بر آن است كه همگى در غفلت‌اند ولى بدون شك، هر گاه كه سخن از توده مردم گفته مى‌شود، استثناهايى وجود دارد، و در اينجا گروه بيدار دلى را كه هميشه در فكر حسابند و براى آن آماده مى‌شوند، بايد از اين حكم مستثنى دانست. [1]

'''نَاشِئَة:'''

{{(آیه):إِنَّ نَاشِئَةَ اللَّيْلِ}}

{{صورتی:«نَاشِئَة»}} از مادّه‌{{صورتی: «نشى‌ء»}} (بر وزن نثر) به معناى‌{{صورتی: «حادثه»}} است و در اين كه منظور از آن در اينجا چيست؟ سه تفسير براى آن ذكر شده:

{{صورتی:نخست‌}} اين كه منظور ساعات شب است كه يكى بعد از ديگرى حادث مى‌گردد، يا خصوص ساعات آخر شب و سحرگاه.

{{صورتی:ديگر}} اين كه منظور برنامه قيام براى نماز و عبادت و تلاوت قرآن است.

{{صورتی:سوم‌}} اين كه منظور «حالات معنوى و روحانى» و «نشاط و جذبه ملكوتى» است كه در دل و جان انسان در اين ساعات مخصوص شب به وجود مى‌آيد كه آثارش‌

[1]سوره انبياء: 1؛[https://lib.eshia.ir/27575/13/385/نَاس مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج13، ص385.]