responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 259

مشمول عفو خدا شوند، به بهشت راه مى‌يابند، هر چند جاى آنها در «روضات» نيست. [1]

'''رَوْضَة:'''

{{(آیه):في‌ رَوْضَةٍ يُحْبَرُونَ}}

{{صورتی:«رَوْضَة»}} چنان كه گذشت به معناى محلى است كه آب و درخت فراوان دارد، لذا به باغ‌هاى خرم و سرسبز «روضة» اطلاق مى‌شود، و اگر مى‌بينيم در سوره،{{صورتی: «روم»}} اين كلمه به صورت نكره آمده است، براى تعظيم و بزرگداشت آن است، يعنى در بهترين و برترين باغ‌هاى زيبا و سرورانگيز بهشت غرق نعمت، خواهند بود. [2]

'''رَوع:'''

{{(آیه):ذَهَبَ عَنْ إِبْراهيمَ الرَّوْعُ}}

{{صورتی:«رَوع»}} (بر وزن نوع) به معناى ترس و وحشت است، و «رُوع» (بر وزن نوح) به معناى روح يا بخشى از روح كه مركز نزول ترس و وحشت است مى‌باشد (به «قاموس اللغة» مراجعه شود). [3]

'''رؤيت:'''

{{(آیه):أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ}}

منظور از{{صورتی: «رؤيت»}} (ديدن) در اينجا، «علم و آگاهى» است، منتها از آنجا كه داستان اين اقوام به قدرى مشهور و معروف بوده كه گويى مردم زمانهاى بعد نيز آن را با چشم خود مى‌ديدند، تعبير به‌{{صورتی: «رؤيت»}} شده است. [4]

'''رُوَيْداً:'''

{{(آیه):أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدا}}

{{صورتی:«رُوَيْداً»}} از مادّه‌{{صورتی: «رود»}} (بر وزن عود) به معناى رفت و آمد و تلاش براى انجام چيزى توأم با ملايمت است. و در اينجا معناى مصدرى دارد، و توأم با «تصغير» است يعنى، مختصر مهلتى به آنها ده.

بنابراين،{{صورتی: «رُوَيْداً»}} در اينجا جانشين مفعول مطلق است، و در حقيقت مثل آن است كه گفته شود:{{صورتی: «أُمْهِلْهُمْ إِمْهالًا قَلِيْلًا».}} و اين كه بعضى احتمال داده‌اند:{{صورتی: «رُوَيْداً»}} در اينجا معناى امر دارد، و بنابراين، سه امر پى در پى آمده است، بعيد به نظر مى‌رسد؛ البته‌{{صورتی: «رويد»}} به معناى امر و به صورت اسم فعل آمده، ولى مناسب آيه مورد بحث با منصوب بودن اين كلمه، همان است كه مفعول مطلق باشد. [5]

'''رَهَباً:'''

{{(آیه):وَ يَدْعُونَنَا رَغَباً وَ رَهَباً}}

{{صورتی:«رَهَباً»}} به معناى ترس، تنفر و بيزارى است و در اين كه از نظر اعراب، چه محلى دارد، احتمالات متعددى است كه ممكن است حال باشد يا تميز يا مفعول لاجله، يا

[1]سوره شورى‌: 22؛[https://lib.eshia.ir/27575/20/427/رَهَباً مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج20، ص427.]

[2]سوره روم: 15؛[https://lib.eshia.ir/27575/16/401/رَوْضَة مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج16، ص401.]

[3]سوره هود: 74؛[https://lib.eshia.ir/27575/9/213/رَوع مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج9، ص213.]

[4]سوره فجر: 6؛[https://lib.eshia.ir/27575/26/467/رؤيت مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج26، ص467.]

[5]سوره طارق: 17؛[https://lib.eshia.ir/27575/26/390/رُوَيْداً مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج26، ص390.]

نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 259
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست